بررسی تأثیر تمرینات کلیدی مفصل شانه بر گشتاور ایزومتریک حرکات مفصل گلنوهومرال در زنان جوان سالم

هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان تغییرات گشتاور ایزومتریک برخی از حرکات مفصل گلنوهومرال، بعد از انجام تمرینات کلیدی این مفصل انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 36 دختر جوان سالم به طور تصادفی انتخاب و با روش تصادفی تعادلی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی ها در گروه مداخله به مدت شش هفته، هفته ای سه جلسه، تمرینات کلیدی را طبق روش دلورم (delorm) به صورت وزنه آزاد انجام دادند. قبل و بعد از شش هفته، گشتاور ایزومتریک حرکات مورد بررسی در دو گروه توسط دستگاه دایناتورک در وضعیت های آزمون مربوط به هر کدام از حرکات مورد بررسی اندازه گیری شد، به طوری که آزمودنی ها در آزمون مربوط به هر حرکت، سه بار حداکثر انقباض ایزومتریک آن حرکت را انجام داده و میانگین این سه بار به عنوان قله گشتاور برای ارزیابی گشتاور مورد نظر محسوب شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف-اسمیرنوف، تی زوجی و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در گروه مداخله، گشتاور ایزومتریک حرکات مورد بررسی بعد از شش هفته تمرین نسبت به قبل از آن افزایش معناداری یافت (p<0/001)، ولی در گروه کنترل هیچ گونه تغییر معناداری در هیچ یک از حرکات مشاهده نشد (p>0/05). همچنین مقایسه دو گروه قبل از مداخله در هر شش حرکت مورد بررسی حاکی از عدم تفاوت معنادار بین آنها بود (p>0/05)، ولی بعد از مداخله بین دو گروه در هر شش مورد تفاوت معناداری ایجاد شد (p>0/001). نتیجه گیری: تمرینات کلیدی و اختصاصی معرفی شده برای مفصل گلنوهومرال، باعث افزایش گشتاور حرکات این مفصل می شود؛ بنابراین در برنامه تمرینی افراد سالم به ویژه افراد با ورزش های بالای سر می توان از این تمرینات استفاده نمود.